De Grotta del Ninfeo is een kunstmatige uit de rotsen uitgehouwen nis met een bassin waarin water stroomt uit een natuurlijke bron. De grot is gewijd aan de nimfen, de godinnen van de natuur en waterbronnen.
In de buurt van de grot zie je ook een heleboel kleinere nissen in de rotsen. Dit zijn grafnissen waarin urnen werden bijgezet.
In het park waren op heel veel plaatsen beelden van de Poolse kunstenaar Igor Mitoraj te zien. Mitoraj werd in het laatste oorlogsjaar, 1944, geboren in het oosten van Duitsland. Hij had een Poolse moeder en een Franse vader. Na de oorlog gingen ze in Polen wonen, maar na 1968 vestigde hij zich in Frankrijk en Italië. Bij zijn beelden liet hij zich inspireren door de klassieke oudheid en dan is zo'n archeologisch park bijna een vanzelfsprekende plek voor een beeldententoonstelling. Hieronder achtereenvolgens: Torso Ikaria Grande, Ikaria en de geboorte van Venus.
Het Oor van Dionysius is een kalkstenen grot uitgehouwen uit de Tinnitus-heuvel op het terrein van het archeologisch park van Syracuse. De ingang van de grot vertoond enige gelijkenis met een menselijk oor. De grot had aanvankelijk de functie van wateropslag, maar na een aardbeving was de boel dusdanig beschadigd dat die functie verloren ging.
De grot heeft een soort S-vorm, en helemaal aan het einde stond een beeld van Mitoraj. Tindaro is de titel die bij dit werk wordt genoemd. Het is de Italiaanse naam voor de mythologische figuur Tyndareos.
Naast de ingang van her Oor van Dionysius stond weer een beeld van Igor Mitoraj. Het is Daedalus, de vader van Icarus. Het bekendste verhaal van deze twee is de vlucht vanuit het labyrint op Kreta. Daedalus staat hier bij 'Het Oor' dat symbool staat voor de gevangenis waar Icarus verblijft.
Hieronder Vulcanus, de God van het vuur en de smederij. Hij wordt zonder hoofd afgebeeld, volgens de legende zou hij bij zijn geboorte zo mismaakt zijn geweest, dat zijn weinig empathische moeder, Hera, hem van de Olympus gooide. De twee hoofdjes in de borst staan voor innerlijke tweestrijd. Daarna een gebroken gezicht met als titel Iron Shadows.
De beeldententoonstelling van het werk van Mitoraj in het archeologische park is de grootste tentoonstelling ooit van zijn werk. Op de volgende foto's zie je Icarus en zijn vrouwelijke tegenhanger Ikaria en, in een andere grot, een torso waaruit een kruis is gesneden.
Hieronder staat een slapende Osiris, een god uit de Egyptische mythologie. En volgens de beschrijving op Wikipedia is hij de zoon van de Egyptische goden Geb en diens zuster Noet. De vrouw van Osiris was Isis, die ook zijn zuster was. Wij zouden dat tegenwoordig incest noemen, maar bij Egyptische goden was dit heel gebruikelijk om de macht binnen de eigen godenfamilie te houden.
Een stukje verder stonden drie versies van Icarus.
Vlakbij de ingang van het park is het Romeinse Theater. Toen we in die richting liepen kwamen we bij een mevrouw bij een hekje terecht die aangaf de route via het Griekse theater begon en dat we hier pas later zouden komen. Later bleken het twee opzichzelfstaande delen van het park te zijn en we hadden dit theater dus ook bij de start kunnen doen. Ook bij dit theater lagen weer een aantal beelden van Mitoraj. Hieronder zie je het gebarsten hoofd van Icarus en een geblinddoekte Eros. In de nogal vage beschrijvingen in de brochure van de tentoonstelling staat "Eros is geblinddoekt, maar in werkelijkheid leunt het grote gezicht tegen de aarde en luistert ernaar".
Deze panoramafoto toont het Romeins Amfitheater van Syracuse. Het theater is duidelijk in verval, maar de vormen zijn nog goed te herkennen. Het opvallende beeld met de vleugels is de zoveelste Icarus van de tentoonstelling, met als titel Ikaro blu (Blauwe Icarus). In het verhaal stort Icarus neer in de Egeïsche Zee. Hier lijkt het alsof hij is neergestort in het amfitheater van Syracuse.
Hieronder een laatste werk van Mitoraj, een centurion. Centurion was de hoogste officiersrang die iemand van gewone komaf kon halen in het leger.
In het midden van het theater zie je een opening die naar een dieper gedeelte leidt. In het geval van het Colosseum is in Rome dat een kelderverdieping met kooien en liften, hier is het wat eenvoudiger. Zo'n opening met onderliggende ruimte heeft ook een naam, het hypogeum.
Tegen elf uur waren we terug in het hotel en hebben we nog even gedoucht en frisse kleren aangetrokken. Daarna hebben we de auto gepakt en zijn we aan de rit naar ons hotel op bijna 2000 meter hoogte op de Etna begonnen.
